Dag 14 tt/m 18

Het is nu 08.49 en we zijn nu weer onderweg richting TATA. We hopen hier vanavond te zijn. :)
We hebben gisteren erg mooie bergen gezien. Het leek net de grandcanyon erg mooi. Ik had de woestijn wel net iets anders voorgesteld, het is nu nog veel steen en rotsen. Over een aantal dagen zal dit wel overgaan in zand zegt Herman. Maar het idee wat wij hebben van de woestijn is helemaal niet zo hoor, het zijn niet hoge bergen en zandduinen dit valt allemaal wel mee. Maar het is wel erg mooi allemaal. We hebben in Bacou overnacht op een camping. Bij een erg aardige marokaan. We hadden avond eten besteld dit zou rond 20.30-21.00 klaar zijn maar was er pas om 21.30 maarja dat is natuurlijk afrikaanse tijd hier, je went er wel aan dat wanneer ze hier een tijd zeggen je er zeker een half uur bij moet rekenen. We hebben wel gelachen en ik heb prima geslapen.
Vandaag woensdag 15-02-2012 zijn we onder weg naar de kust we verwachten hier om 16.00uur aan te komen. Ik hoop dat het een beetje weer is zodat we lekker kunnen pootje baden. Toen we onderweg waren hebben we besloten om langer door te rijden naar een camping midden in de woestijn, dit zodat we vrijdag een echte rust dag kunnen houden. Dus dit hebben weg gedaan. We hebben even bij de oceaan gezeten en je zit daar allemaal huisjes gemaakt van afval en plastic hierin wonen gewoon mensen het strand was een en al plastic het leek meer op een vuilnisbelt.
Toen we bijna op de plaats van bestemming waren, besloten we om nog even te gaan tanken zodat we de volgende ochtend meteen konden doorrijden. Toen ik de auto bij een pomp neer zetten zat er geen slang aan dus ik wilde de auto keren maar er zat een uitsteeksel die ik raakte waardoor ik de zijkant van de auto beschadigde en 1 deuk erin reed. De deuren konden nog open en dicht en dat was het belangrijkste. Toen gingen we even wat drinken bij het tankstation en zei sander: “ ik zal even jullie banden op pompen want ze zijn wat slap”. Oke dus dat deed sander, bleek de voorband lek te zijn. Deze vervangen en doorgereden naar de camping. 4km de woestijn in, wat een pret alweer al die keien. :)
De volgende ochtend “donderdag 16 februari 2012” stonden we op en besloten we nog even onze banden te controleren, ja hoor de achterband lek. Deze vervangen en bleek de remschijf gebroken en de remklauw niet goed. Dus nieuw plan gemaakt, naar boudjour gereden hier wist Herman een garage om onze banden te laten repareren en om de remschijf en remklauw te laten maken. We zouden hier dan op de camping overnachten zodat we morgen naar daklah kunnen en dan hebben we een halve rust dat i.p.v. een hele. Dit kwam wel goed uit want ook de andere groep had pech, hier was een auto waar de koppaking van lekte, hun moesten naar Laadynouye naar een garage om dit te laten maken en hun zouden daarna naar de camping komen zodat we morgen samen verder kunnen.
En nu maar hopen dat het klaar is met de pech nu gaan we het redden tot aan Gambia. Ik hou jullie op de hoogte.
Vrijdag 17 feb. 2012 we wilde aanrijden daklah hier zouden we een halve rustdag houden. Toen we aan waren gereden en bij een politie controle stonden zag sander dat er een bobbel in onze band zat achter, dus gestopt en deze weer vervangen Band nummer 3 alweer. Maar nu is het genoeg geweest he.
We zijn toen doorgereden en zijn middags aangekomen bij een mooi strand met mooie zee. Het waaide wel hard hier hebben we in een tent geslapen aan zee. De volgende ochtend konden we uitslapen maar dat lukte niet echt meer aangezien we iedere ochtend vort vroeg opstaan. Het waaide buiten zo hard dat er overal alleen meer zand zat, zandhappen verschrikkelijk. We zijn nu aangekomen in een Hotel. Hotel Barbas, dit is 80km van de grens af naar Mauritanië. Hier gaan we morgen ochtend naar toe. We krijgen dan 3 dagen leger begeleiding door het land heen.
We zijn vandaag zondag 19 februari 2012 om 08.00uur aan gereden richting de grens. Eerst moesten we Marokko uit, toen we daar aan kwamen was de grens nog dicht deze ging om 09.00uur open, we hebben hier toen 2,5uur staan wachten voordat we marokko uit konden. Bovendien hebben we daar een wc gezien niet te geloven, wij verzorgen onze dierenkooien nog beter dan die wc’s bah bah je kan het je niet voorstellen hoe vies.
maar na 2,5uur wachten in de wind en zand konden we erdoor we kwamen toen in niemandsland. Dit land is van niemand het ziet er niet uit er ligt niet echt een weg ofzo gewoon weer keien en zand met een hoop autowrakken en rotzooi overal waar je kon kijken. We reden in een colone om dat er mijnen lagen dus je moest niet afwijken van de “weg”. We reden door een stuk los zand toen de auto voor ons vast kwam te zitten wij moesten dus ook stoppen waardoor ook ja wij vast zaten. Herman heeft Mama er toen achteruit uit getrokken dit ging erg snel en hard mama vloog alle kanten op met de auto dit was erg grappig om te zien maar ook erg gevaarlijk. Onder de bumper is een kap eraf geklapt door al het geweld, maar Herman moest wel anders zat ook hij vast. Uiteindelijk na een bobbelige rit van 4km door niemandsland kwamen we aan bij de grens van Mauritanië, ja eindelijk zou je denken we waren hier om 1uur. Nou even in de zon uit de wind gezeten heerlijk, toen we terug gestuurd werden. Er was iets mis gegaan met de visiums dus deze konden niet afgestempeld worden. Onze gids Bomba is toen naar de burgermeester gegaan en dit ging allemaal op zijn Afrikaans, we hebben tot 19.15 gewacht. In eerste instantie was dit niet zo erg lekker in het zonnetje bij bruinen maar naar een tijdje verbrand en moe duurde het wel erg lang. Maar vooral om dat de grens om 19.00uur zou sluiten waardoor we misschien wel zouden moet overnachten tussen niemandsland en Mauritanië. Verry nice allemaal dus.
Uiteindelijk konden we doorrijden waar we toen ook nog een uur hebben staan wachten we hebben dus van 09.00uur in de ochtend tot 20.00uur gewacht om in Mauritanië te komen. Wat een dagje zeg. We hebben toen nog 80km moeten rijden onder leger begeleiding naar het kampement waar we gingen overnachten, nou het was fantastisch hoor waar we te recht kwamen. We hadden met z’n zessen een kamer, de kakkerlakken zaten in de badkamer en het stonk er, maja wat wil je in 1 van de armste landen van de wereld? Het is onbegrijpelijk om te zien hoe de mensen leven, huisjes van 4 bij 4. Waar ze alles in hebben en meestal niet eens een douche. Ik vind het allemaal erg aandoenlijk om te zien, nu realiseer je, je pas hoe goed wij het in Nederland hebben.
Morgen hebben we een rust dag, we gaan dan naar een technische school in Mauritanië waar we computers voor mee hebben genomen, verder krijgen we een rondleiding bij allemaal scheepswrakken.
We zijn bij de school geweest dit was echt geweldig om te zien, al de jongeren kwamen meteen op je af allemaal vragen stellen. Echt super aardig wilde allemaal met je op de foto en vanalles weten en alles uit leggen wat ze wisten. Dit was heel mooi om te zien. Ik heb nieuwe vriendinnen gemaakt. :) De meeste spraken Frans of Spaans en hun Engels was erg gebrekkig. Maar het was allemaal goed te doen en we konden elkaar goed verstaan. Hierna gingen we lunchen dit zou om 1uur klaar zijn. Nou de eerste helft kreeg eerst om 2uur hun eten en de laatste om half 4. Terwijl we om 2uur bij de scheepswrakken zouden zijn. Maar ja alles op zijn Afrikaans tijd? Wat is dit geduld en rust.
We kwamen daarna bij de scheepswrakken aan dit was erg gaaf om te zien, pfff allemaal Nederlands vanuit het bedrijf Mammoet die hier de scheepswrakken opruimen. Wat een werk zeg in 1jaar hebben ze nu 40 v/d 280 schepen helemaal klein gemaakt. Deze werknemers zijn 8 weken in Mauritanië en 8 weken thuis als ze dat halen.
Hierna zijn we terug gegaan naar het kampement waar we ’s avonds een feestje hadden. Erg gaaf was dit. Het was in een grote tent, in het midden zat een vierkant gemaakt met touw hierin zat een band die Afrikaanse muziek speelde. Er waren er een aantal die danste , mannen droegen gewaden en vrouwen een hoofddoek en jurk. Wanneer de vrouwen mooi danste gooide de rijke mannen hier geld overheen om hun rijkdom te laten zien. De band krijgt dit geld dan omdat die het voor niks doen. Het feest was speciaal voor ons georganiseerd het was erg leuk want ik heb met locale gedanst ze leken het allemaal erg leuk te vinden. Onze gids bomba die al 4jaar onze gids is en al 4jaar dit feest voor ons organiseert had nog nooit zo’n gezellige sfeer gezien in al die jaren. De locale en de goforafrica crew iedereen danste samen en maakte lol en een praatje. Het was niet mijn soort muziek maar ik vond het heel erg gaaf dat ik het een keer mocht mee maken.
Hierna zijn we gaan slapen het feest duurde tot 00.00uur de volgende ochtend zijn we om 10.00uur vertrokken voor 400km naar Nouckshout met leger begeleiding.




Daar zijn we nu aangekomen een mooi hotel met wifi dat wel allemaal op zijn afrikaans gaat natuurlijk lekker langzaam maar hier is hij dan de lang verwachte update :)
Liefs Renee & marjan